O językach choreograficznych w Dziś są moje urodziny Tadeusza Kantora Anny Królicy to trzecie z cyklu dziesięciu seminariów w ramach projektu Dziś są moje urodziny – poszukiwania.

Projekt ten w całości został zaplanowany z myślą o ostatnim teatralnym dziele Tadeusza Kantora – Dziś są moje urodziny. Spektakl posiada różnorodne, nierzadko sprzeczne sensy; wpisane są w niego napięcia, fatum, graniczność, piękno, klęska.

Cykl seminariów, prowadzonych przez badaczy, badaczki i osoby związane z Teatrem Cricot 2, ogniskuje się wokół wątków istotnych dla dzieła – od prezentacji stanu badań nad przedstawieniem, po krytyczne perspektywy związane z pamięcią i post-pamięcią o spektaklu, metodą pracy Tadeusza Kantora czy wieloaspektową dramaturgią.

Projekt ma angażować sztukę i naukę, które razem są w stanie nie tylko opowiedzieć o zamkniętym już procesie twórczym, ale także uruchomić kolejny.

Anna Królica podejmuje próbę prześledzenia i omówienia języków choreograficzne w Dziś są moje urodziny, wykorzystując przy tym zarówno narzędzia artystyczne, jak i dyskurs związany z pamięcią kulturową w jej wizualnym i cielesnym aspekcie.

Traktuje obraz Tadeusza Kantora Mam dość siedzenia w obrazie. Wychodzę! z 1988 roku jako odsłonięcie strategii mistrza prowadzące go do rozwiązań choreograficznych, zaaplikowane również w jego ostatnim spektaklu. Obserwuje relacje pomiędzy obrazami ucieleśnionymi w materii scenicznej a czystą dramaturgią ruchu i kompozycją. Odnajduje zależności i powiązania pomiędzy działaniami fizycznymi oraz choreograficznymi aktorów i aktorek w przedstawieniu, a językiem gestów obecnym na figuratywnych ujęciach malarskich np. w Infantce Velázqueza czy w Autoportrecie Kantora.